Ô bienheureux Jean-Paul, priez pour la Pologne,

De peur que le Malin vicieux ne la rogne.

Que Père, Fils, Esprit, le Dieu triplement Saint

Arme son cœur d’amour, cet amour qui le ceint.

Que les petites gens tout autant que les maîtres

Deviennent des saints jusqu’au fond de leurs êtres.

Que sa profonde plaine et ses monts généreux,

Que sa ville bruyante et ses corons pierreux,

Que sa douce campagne et ses bois magnifiques ;

Femmes, maris, enfants, familles héroïques,

De Kraków à Lublin, de Łódź à Warszawa,

Chantent l’amour de Dieu par qui tout arriva.

Błogosławiony Janu Pawle Drugi, niech prosze dla Polsky, aby Satanasz ze złośliwą złą ją nie  ućnie. Potrojeni swiąt Bóg – Ojciec, Syn, Spirytus – się otarczył rdzeń ze wszechluby zbroi, co opasze. Głęboka rownino i hojne Góry! hałaśliwi miascie i kamieniste osiedli! spokojni wsi i piękne drewne! żonie! mąż! dzieci! bohaterski rodzinie! Byłcie dzięki Bogu – z Krakowie do Lublinie, z Łodzie do Warszawy: którzy śpiewają o miłości Boga, przez którego wszystkie rzeczy przyszedł!